رابطه بین افشای اختیاری و هزینه حقوق صاحبان سهام

توسعه بنگاه های اقتصادی در کنار پیچیده تر شدن معاملات تجاری و فرآیند تصمیم گیری باعث شده تا مسائل و مشکلات بازار ها در رابطه با افشای اطلاعات مالی و غیر مالی تاثیر گذار بر تصمیمات سرمایه گذاران مورد بحث و بررسی قرار گیرد. لذا در این راستا و در پژوهش جاری، رابطه بین سطح افشای اختیاری و هزینه حقوق صاحبان سهام مورد بررسی و آزمون قرار گرفت. هدف این تحقیق، گزارشی از سطح افشای اختیاری اطلاعات مالی و غیر مالی که غالباً در گزارش های هیات مدیره شرکت های حاضر در بورس ارائه می گردد و بررسی وجود رابطه معنادار بین متغیرهای سطح افشای اختیاری و هزینه حقوق صاحبان سهام می باشد. بدین منظور، 70 شاخص از موارد افشای اختیاری که در قالب گزارش های هیات مدیره منتشر می شود برای تعیین سطح افشای اختیاری و کمی کردن این متغیر مورد استفاده قرار گرفت؛ متغیرهای مستقلی همچون بتا، اهرم مالی و اندازه شرکت نیز به منظور بررسی هر چه دقیق تر موضوع و کنترل تاثیر این متغیرها بر هزینه حقوق صاحبان سهام، به عنوان متغیرهای کنترل انتخاب شدند. در ادامه، فرضیه تحقیق مبنی بر وجود رابطه بین سطح افشای اختیاری و هزینه حقوق صاحبان سهام، به کمک تجزیه و تحلیل رگرسیون برای سال های 1385 لغایت 1389 مورد آزمون قرار گرفت و نتایج آزمون نشان داد که اگرچه رابطه معناداری بین سطح افشای اختیاری و هزینه حقوق صاحبان سهام وجود ندارد، اما رابطه بین سایر متغیرها که به عنوان متغیر کنترل در نظر گرفته شده بودند با هزینه حقوق صاحبان سهام، معنادار و مثبت می باشد.